‍ آن‌طرف‌تر پشت دریا بر بلند آسمان

‍ آن‌طرف‌تر پشت دریا بر بلند آسمان
ماه نخشب می‌خرامد دلکش و دامن‌کشان
ماه نخشب در بخارا، ماه مولانا به بلخ
ماه دیگر شهر حافظ، بانوی نصف جهان
این سه خواهرخوانده را جغرافیا پیوند داد
نی به شمشیر و شقاوت، بل به رسم عاشقان
در کنار رود آمو می‌توان احساس کرد
خندهٔ شیراز را با بوی جوی مولیان
کی شود شیر و شکرآمیز قند پارسی
گر ندارد از لب ترک سمرقندی نشان
از هریوا تا نشاپور، از بخارا تا خجند
یک زمین، یک آسمان، یک خانه با سه همزبان
کشور خورشید تابان قابل تقسیم نیست
بلخ در معنا پرند است و بخارا پرنیان
ما و آموی خروشان چشم در راهیم تا
رستمی پیدا شود از جنگل مازندران
یحیا جواهری