‍ دوستان! از منِ ناکرده‌گنه درگذرید

‍ دوستان! از منِ ناکرده‌گنه درگذرید
این دل متهمم را بزنید و ببرید
هنرم شعر و کمی عشق و دو خط دل‌تنگی
ادبیات من این است کتابم نخرید
ماهیان را بنوازید و مواظب باشید
چشمه ها! گرچه شما نیز زما تشنه ترید
میوه‌یی نیست؛ ولی سایه فراوان دارم
تک درختم به کویری که شما رهگذرید
خانه‌ام مرز ندارد، نکنیدش تقسیم
بلخی‌ام برمکی‌ام، اهل هراتم شمرید
گل بکارید که این قطعه زمین مال شماست
حیف باشد که دراین باغچه داس و تبرید
خوشتر از شعر ندیدم سخنی در دهنی
پردهٔ عصمت شعر و شعرا را ندرید
یحیا جواهری
Share:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *