آن نیمه جان ماییم بر درگاه آویزان
چون سطل‌های آتشین در چاه آویزان
تنها زمین نه، آسمان هم ناجوانمرد است
خود را مکن بر ریش این گمراه آویزان
بر تلخ‌کامان چه که از تاک بلند شب
تا صبح باشد خوشه خوشه ماه آویزان
حال رعیت بِه نگردد؛ تا که خود بینند
ظالم به زنجیر است و شاهنشاه آویزان
ما را بکش گر می‌کشی، این زنده‌گانی نیست
بر دار دنیا فی‌سبیل‌الله آویزان
ای عشق دستم را بگیر و دل‌نوازی کن
دارم دلی بر ریسمان آه آویزان
یحیا جواهری
چون سطل‌های آتشین در چاه آویزان
تنها زمین نه، آسمان هم ناجوانمرد است
خود را مکن بر ریش این گمراه آویزان
بر تلخ‌کامان چه که از تاک بلند شب
تا صبح باشد خوشه خوشه ماه آویزان
حال رعیت بِه نگردد؛ تا که خود بینند
ظالم به زنجیر است و شاهنشاه آویزان
ما را بکش گر می‌کشی، این زنده‌گانی نیست
بر دار دنیا فی‌سبیل‌الله آویزان
ای عشق دستم را بگیر و دل‌نوازی کن
دارم دلی بر ریسمان آه آویزان
یحیا جواهری
