تلخ تلخ و تلخ‌تر چون شوکران
این‌چنین جام عسل داریم ما
نازنین! حرفی بزن چیزی بگو
روزگار مبتذل داریم داریم ما
گفتنی‌ها را به گورستان مبر
قصه کن در برزن و بازارها
تکه تکه قلب خون‌آلوده را
نقش کن بر شانه‌ی دیوارها
روی آتشپاره‌ها شاعر هنوز
عشق می‌جست و تغزل می‌نوشت
مادری پایش در آتش، داد زد
کو بهشت و کو بهشت و کو بهشت
ما به این زنجیربافی‌ها خوشیم
صبح‌ها برگردن آویزان کنیم
یک نفر دیوانه هم این‌جا نگفت
این جهنم‌درّه را ویران کنیم
رقص خون است و شرنگ سکه‌هاست
در تماشاخانهٔ شدّادیان
رنج کابل در عراق و شام نیست
ای دمشقی‌ها و ای بغدادیان
ای سراپا گریه! حالا مشت باش
گوش ارباب بزرگ این‌جا کر است
راه های آسمان را بسته‌اند
شهر کابل شهر بی‌پیغمبر است
وای تقصیر پرستوها چه بود
که ز هر دار و درخت آویختند
بعدِ یک توفان خونین ناگهان
مارمولک‌ها به صحرا ریختند
یحیا جواهری
این‌چنین جام عسل داریم ما
نازنین! حرفی بزن چیزی بگو
روزگار مبتذل داریم داریم ما
گفتنی‌ها را به گورستان مبر
قصه کن در برزن و بازارها
تکه تکه قلب خون‌آلوده را
نقش کن بر شانه‌ی دیوارها
روی آتشپاره‌ها شاعر هنوز
عشق می‌جست و تغزل می‌نوشت
مادری پایش در آتش، داد زد
کو بهشت و کو بهشت و کو بهشت
ما به این زنجیربافی‌ها خوشیم
صبح‌ها برگردن آویزان کنیم
یک نفر دیوانه هم این‌جا نگفت
این جهنم‌درّه را ویران کنیم
رقص خون است و شرنگ سکه‌هاست
در تماشاخانهٔ شدّادیان
رنج کابل در عراق و شام نیست
ای دمشقی‌ها و ای بغدادیان
ای سراپا گریه! حالا مشت باش
گوش ارباب بزرگ این‌جا کر است
راه های آسمان را بسته‌اند
شهر کابل شهر بی‌پیغمبر است
وای تقصیر پرستوها چه بود
که ز هر دار و درخت آویختند
بعدِ یک توفان خونین ناگهان
مارمولک‌ها به صحرا ریختند
یحیا جواهری
