ما را دو عادت است که در روزگار بد

ما را دو عادت است که در روزگار بد
یا گریه می‌کنیم، یا خنده می‌کنیم
مستیم؛ یا مفَرحِ بسیار خورده‌ایم؟
دشمن به پشت خانه و ما خنده می‌کنیم
ما خیله‌خندِ عالم و آدم شدیم یار
در کار خویش شاه و گدا خنده می‌کنیم
دیگر برای گریه مجالی نمانده است
دیوانه‌وار سر به هوا خنده می‌کنیم
هفتاد جد ما همه‌گی خون گریستند
ما گُشنه‌مست‌های خدا خنده می‌کنیم
با گریه مشکل من و تو حل نمی‌شود
بس کن دگر مپرس چرا خنده می‌کنیم
یحیا جواهری