باز به گلشـــــن بيا آب رخ گـــــــل بريز
شانه به کاکل بزن نگهت سنبل بريز
سوخته را سوختن آب حيات است و بس
آتش پروانه را بر سر بلــــــبل بريز
اين خر طبيعتان اگر آدم شدی چرا
عيسی بجان رسيده ره آسمان گرفت
چشم شوخ تو مست می زيبد
بيخود و می پرست می زيبد
جان من اندکی تواضـــع کن
شاخ گل را شکست می زيبد
شانه به کاکل بزن نگهت سنبل بريز
سوخته را سوختن آب حيات است و بس
آتش پروانه را بر سر بلــــــبل بريز
اين خر طبيعتان اگر آدم شدی چرا
عيسی بجان رسيده ره آسمان گرفت
چشم شوخ تو مست می زيبد
بيخود و می پرست می زيبد
جان من اندکی تواضـــع کن
شاخ گل را شکست می زيبد
