مردی چنگ در آسمان افکند،
هنگامی که خونش فریاد و
دهانش بسته بود.
هنگامی که خونش فریاد و
دهانش بسته بود.
خنجی خونین
بر چهره‌ی ناباورِ آبی! ــ
عاشقان
چنینند.
□
کنارِ شب
خیمه برافراز،
اما چون ماه برآید
شمشیر
از نیام
برآر
و در کنارت
بگذار.
۱۳۵۲
© www.shamlou.org سایت رسمی احمد شاملو
احمد شاملو
)
