Махмури Ҷоми Ишқам, Соқӣ, Бидеҳ Шаробе,

Махмури ҷоми ишқам, соқӣ, бидеҳ шаробе,
Пур кун қадаҳ, ки бе май маҷлис надорад обе,
Васфи рухи ҷамолаш дар парда рост н-ояд,
Мутриб, бизан навое, соқӣ, бидеҳ шаробе!
Шуд ҳалқа қомати ман, то баъд аз ин рақибат
З ин дар дигар наронад моро ба ҳеҷ бобе.
Дар интизори рӯят мову умедворӣ,
Дар ишваи висолат мову хаёлу хобе!
Махмури он ду чашмам, оё куҷост ҷоме?
Бемори он ду лаълам, охир, к-ам аз ҷавобе!
Ҳофиз, чӣ мениҳӣ дил, ту дар хаёли хубон?
Кай ташна сер гардад аз ламъаи саробе.
Share:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *