Муҳаққақ аст, ки ӯ ҳосили басар дорад.
Чу хома дар раҳи фармони ӯ сари тоат
Ниҳодаем, магар ӯ ба теғ бардорад.
Касе ба васли ту чун шамъ ёфт, парвона,
Ки зери теғи ту ҳар дам сари дигар дорад.
Ба пойбӯси ту дасти касе расид, ки ӯ
Чу остона бад-ин дар ҳамеша сар дорад.
Зи зӯҳди хушк малулам, куҷост бодаи ноб,
Ки бӯи бода мудомам димоғ тар дорад.
Зи бода ҳеҷат агар нест, ин на бас, ки туро
Даме зи васвасаи ақл бехабар дорад.
Касе, ки аз раҳи тақвӣ қадам бурун наниҳод,
Ба азми майкада акнун сари сафар дорад.
Дили шикастаи Ҳофиз ба хок хоҳад бурд
Чу лола доғи ҳавое, ки бар ҷигар дорад.