Бар лавҳи басар хатти ғуборе бинигорам.
Бар бӯи каиори ту шудам ғарқу умед аст
Аз мавҷи сиришқам, ки расонад ба канорам.
Парвонаи ӯ гар бирасад дар талаби ҷон,
Чун шамъ ҳама дам ба даме ҷон бисипорам.
Имрӯз макаш сар зи вафои ману андеш
3-он шаб, ки ман аз ғам ба дуо даст барорам.
Зулфайни сиёҳи ту ба дилдории ушшоқ
Доданд, қарореву бибурданд қарорам.
Эй бод, аз он бода насиме ба ман овар,
К-он бӯи шифобахш бувад дафъи хуморам.
Гар қалби диламро наниҳад дӯст иёре,
Ман нақди равон дар дамаш аз дида шуморам.
Доман мафишон аз мани хокӣ, ки пас аз марг
3-ин дар натавонад, ки барад бод ғуборам.
Ҳофиз, лаби лаълаш чу маро ҷони азиз аст,
Умре бувад он лаҳза, ки ҷонро ба лаб орам.