Ало, Эй Тӯтии Гӯёи Асрор,

Ало, эй тӯтии гӯёи асрор,
Мабодо холият шаккар зи минқор!
Сарат сабзу дилат хуш бод ҷовид,
Ки хуш нақше намудӣ аз хати ёр.
Сухан сарбаста гуфтӣ бо ҳарифон,
Худоро, з-ин муаммо парда бардор!
Ба рӯи мо зан аз соғар гулобе
Ки хоболудаем, эй бахти бедор!
Чӣ раҳ буд ин, ки зад дар парда мутриб,
Ки мерақсанд бо ҳам масту ҳушёр?
Аз он афюн, ки соқӣ дар май афганд,
Ҳарифонро на сар монду на дастор.
Сикандарро намебахшанд обе,
Ба зӯру зар муяссар нест ин кор.
Биёву ҳоли аҳли дард бишнав,
Ба лафзи андаку маънии бисёр.
Бути чинӣ адуи дину дил ҳаст,
Худовандо, дилу динам нигаҳ дор!
Ба мастурон магӯ асрори мастӣ,
Ҳадиси ҷон магӯ бо нақши девор!
Ба юмни давлати Мансуршоҳӣ—
Алам шуд Ҳофиз андар назми ашъор.
Худовандӣ ба ҷои бандагон кард,
Худовандо, аз офоташ нигаҳ дор.
Share:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *