زندگینامه اسد گلزاده بخارایی

اسد گلزاده بخارایی – Асад Гулзодаи Бухороӣ زاده ۵ ژانویهٔ ۱۹۳۵ – درگذشته ۲۹ مهٔ ۲۰۲۳) شاعر فارسی‌ زبان اهل شهر بخارا در ازبکستان بود. وی در دهی به نام شوگان از توابع شهرستان پیشکوی به زاده شد.اسد گلزاده دانش‌آموخته دِپارتمان زبان و ادبیات تاجیک دانشکده تربیت معلم دانشگاه دولتی شهر دوشنبه بود. او در راستای تدریس زبان فارسی در بخارا تلاش فراوان کرد. او بیشتر برای کودکان و نوجوانان می‌نوشت و مجموعه‌های اشعارش در بخارا، تاشکند، دوشنبه و تهران به چاپ رسیده است. اسد گلزاده از وضع آموزش و پرورش، بویژه بسته شدن مکتب‌های تاجیکی در بخارا، نبود مطبوعات و کتب درسی به زبان فارسی تاجیکی، و دورنگاه داشتن نسل جوان تاجیک از زبان و ادبیات و فرهنگ نیاکانشان در ازبکستان انتقاد می‌کرد. اسد گلزاده از سال ۲۰۰۳ عضو اتحادیه نویسندگان تاجیکستان بود. شعر گلزاده، توصیف‌گر بخارا و منظره‌های بی‌همتا، زندگی و حرفه‌ی مردم این شهر باستانی است. بسیاری از شعرهای او به کودکان اختصاص دارد. اسد گلزاده تا هنگام بازنشستگی در مدارس تاجیک زبان بخارا و در بخش تاجیکی رادیو تلویزیون این ولایت در ازبکستان فعالیت می‌کرد.

آثار:
مرغابی چه می‌کوبد؟
لفظ شیرین
کهکشانِ آرزو (تاشکند)
گلِ مراد (دوشنبه)
نسیم بخارا (۲۰۰۱، بخارا)
خط پیشانی (۲۰۰۳، سروشان، دوشنبه)
شکوفه‌های بخارا (۲۰۰۴): مجموعه شعر توسط انتشارات «معارف و فرهنگ» در دوشنبه
نماز راه برگ (۲۰۰۷)
نفس بهار (۲۰۰۷)

Асад Гулзодаи Бухороӣ
Асад Гулзодаи Бухороӣ (5 январ 1935, Шавгон, Вилояти Бухоро — 29 май 2023, Бухоро) — забоншинос, рӯзноманигор, шоир ва рушанфикри барҷастаи тоҷик. Узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон (2003).

Зиндагинома
Асад Гулзодаи Бухороӣ 5 январи соли 1935 дар деҳаи Шавгони ноҳияи Пашакӯҳи вилояти Бухоро ба дунё омадааст. Фориғуттаҳсили факултаи филологияи Донишкадаи давлатии омӯзгории Душанбе аст.

То бознишастагӣ дар мактабҳои тоҷикии вилояти Бухоро ва дар бахши тоҷикии телевизион ва радиои ин вилоят фаъолият кардааст.

Бештар барои кӯдакону наврасон менависад. Маҷмӯъаҳои ашъораш дар Душанбе, Бухоро,Тошканд ва Теҳрон ба чоп расидаанд, ки «Насими Бухоро» (2001), «Хатти пешонӣ» (2003), «Бухоро» (2004), “Паёме аз Бухоро” (2022) аз ҷумлаи ин осор ҳастанд.

Даргузашт
Асад Гулзодаи Бухороӣ рӯзи 29 майи 2023 дар 88-солагӣ даргузашт

Asad Gulzoda Bukhoroyi
Asad Gulov, also known as Asad Gulzodai Bukhoroyi or Asad Gulzoda (Tajik: Асад Гулзодаи Бухороӣ; 5 January 1935 – 29 May 2023) was a Tajik poet, linguist and journalist.

Life: Asad Gulzoda was born in 1935 in the village of Shavgon of Peshku District, Bukhara Region, Uzbekistan. He received his secondary education at the same place. In 1958, he graduated from the Tajik Language and Literature Department, University of Dushanbe. His next work and activity is related to teaching and journalism in the State Broadcasting Company of Bukhara region. Asad Gulzoda went into poetry during his adolescence. His poems were published in the newspapers of Uzbekistan and Tajikistan. Poems of Asad Gulzoda were published in the books “Murghobi chi mekobad?”, “Labzi Shirin” in “Maorif” publishing house of Dushanbe. And also his poems are found in the collections “Kahkashoni orzu” (Tashkent) and “Guli murod” (Dushanbe). In the books “Nasimi Bukhoro” (Bukhara, 2001), “Khati peshona” (Dushanbe, “Surushan”, 2003) some of the best poems of the poet are collected, written in the bright periods of his life. In 2004 “Maorif va farhang” publishing house of Dushanbe published the collection of poems under the name of “Shukifahoyi Bukhoro” and in 2007 the collections “Namozi ro’i barg” and “Nafasi bahor”. Poems of Asad Gulzoda describe Bukhara and its unique landscapes, life and labor of the population of this ancient city. Most of his poems are dedicated to children. Gulzoda was a member of the Writers’ Union of Tajikistan since 2003. Asad Gulzoda died on 29 May 2023, at the age of 88.