Хандаат қуфли диламро мекушояд.
Ҳар гаҳе ширин бихандӣ ҷониби ман,
Зиндагӣ рангину ширин менамояд.
Дар лабони туст шаҳди зиндагонӣ,
Дар нигоҳи туст нури орзуҳо.
Дар адои туст пайғоми муҳаббат,
Дар садои туст пайки ҷустуҷӯҳо.
Ҳар гаҳе аз дур оӣ рӯ ба рӯям,
Чун ғизоли кӯҳсорон аз баландӣ,
Бишкуфад чун чеҳраи ту хотири ман
Аз ҳама зебоиву зебописандӣ.
Мерасӣ аз дур мисли дастаи нур,
Дар нафасҳоят ҳама шӯри муҳаббат.
Чашмҳоят бо ҳама барқи худодод
Мефишонад бар дилам нури муҳаббат.
Мерасӣ аз дури дуриҳои уммед,
Мераҳӣ аз ҳалқаи шакку гумонҳо,
Мефизоӣ шираи ҷон дар вуҷудам,
Мекушоӣ дар замирам бекаронҳо.
Мерасиву ханда мерезӣ ба рӯям,
Дар вуҷудам ғуссаву андӯҳ бимирад.
Боз дастонам ба рағми дасти кӯтаҳ
Сахттар аз домани дунё бигирад.
Ҳар гаҳе бо нозу истиғно бихандӣ,
Гӯиё тақдир механдад ба рӯям.
Ғунчаи лабро чу ҳар боре кушоӣ,
Мекушояд ғунчаҳои орзуям.
Гар набошад хандаҳои нурборат,
Зиндагиям беш аз шоми сияҳ нест.
Гар набошад хандаҳои беғуборат,
Зиндагиям ғайри такрори гунаҳ нест.
Пас мабодо кам шавад аз давлати ман
Хандаҳоят, хандаҳои дилрабоят.
Пас мабодо кам шавад аз қисмати ман
Хандаҳоят, хандаҳои ҷонфизоят…
[1984]
