Бонги ҷашни тоҷикон ояд ҳаме,
Ғулғули Сомониён ояд ҳаме.
Аз Бухоро бар Душанбеи шариф
“Бӯи ҷӯи Мӯлиён ояд ҳаме”.
Бар Душанбе – пойтахти тоҷикон,
Тахти бахти тоҷикон ояд ҳаме.
Ҳон, магӯ Исмоили Сомонӣ мурд,
Зинда бо сад корвон ояд ҳаме.
Корвонаш ҳомили номусу ном,
Ончунон буд, ончунон ояд ҳаме.
Корвонаш нимароҳа монда нест,
Вориси тоҷи каён ояд ҳаме.
Кушта будандаш адувон, баҳри мо
Зинданому зиндаҷон ояд ҳаме.
Чун дилаш дар ёди миллат метапид,
Рӯи каф дил армуғон ояд ҳаме.
Аз миёни чанд қарни ашку хун,
Паҳлавону қаҳрамон ояд ҳаме.
Эй Душанбе, боз кун оғӯши хеш,
Шоҳи Сомон меҳмон ояд ҳаме.
Меҳмон гуфтам? Ғалат гуфтам, бубахш,
Меҳмон не, мизбон ояд ҳаме!
Гарчи аз майдони ҷанги беамон
Ӯ саропо хунчакон ояд ҳаме.
Назди мо бо ормонҳои бузург,
Номаи амну амон ояд ҳаме.
Номаи мо ормони дигар аст,
Лек ӯ чун ормон ояд ҳаме.
Ӯ баҳори рафтаро бозоварад,
Ӯ алорағми хазон ояд ҳаме.
Эй Душанбе, дар канорат рӯи тахт
Мири Сомон ҷовидон ояд ҳаме.
То ҷавонӣ оварад бар халқи хеш,
Мир Исмоил ҷавон ояд ҳаме.
Бо насими бӯи ҷӯи Мӯлиён
Бар Ҳисори Шодмон ояд ҳаме.
Рӯди Варзобу ҳама амвоҷи маст
Пеши ӯ доманкашон ояд ҳаме.
Кӯҳи Анзобу ба каф анвои гул
Пеши пояш армуғон ояд ҳаме.
Шак макун, эй каҷназар, гар мири мо
З-он замон бар ин замон ояд ҳаме.
Чун ҷаҳони мо надорад интиҳо,
Баҳри мо чун як ҷаҳон ояд ҳаме.
Ҳамраҳи ӯ бо ҳазорон кавкаба
Рӯдакӣ ҳамдостон ояд ҳаме.
Рӯдакӣ бо ӯди эъҷозофарин
Дилнавозу дилситон ояд ҳаме.
“Модари май” ҷом дар каф, кафзанон
Дар бари гулдухтарон ояд ҳаме.
Устоди Тӯс “Шаҳнома” ба каф
Дар бари соҳибқирон ояд ҳаме.
Дар бари ӯ бо ғурури тоҷикӣ
Рустам аз Зобулситон ояд ҳаме.
Рустами дастон ба он фарру шукӯҳ
Аз миёни “Ҳафтхон” ояд ҳаме.
Аз камондорони мо нанг оядаш,
Бесинону бекамон ояд ҳаме.
Бонги нӯши мо расад бар осмон,
Чунки он Нӯшинравон ояд ҳаме.
Пешвои миллати фарҳангсоз,
Сар фарозон пешамон ояд ҳаме.
Шӯру шодӣ аз фарози пайкараш,
Аз карона то карон ояд ҳаме.
Ҳам суруди мо расад бар осмон,
Ҳам дуруд аз осмон ояд ҳаме.
Номи мо нодида гар гирад ҳасуд,
Номи мо аз Каҳкашон ояд ҳаме.
Мир Исмоил, суҷудат мебарам,
К-аз замирам армуғон ояд ҳаме.
Кош донистӣ, ки баъди Рӯдакӣ
Лоиқи сарводахон ояд ҳаме…
1.09.1999
Ғулғули Сомониён ояд ҳаме.
Аз Бухоро бар Душанбеи шариф
“Бӯи ҷӯи Мӯлиён ояд ҳаме”.
Бар Душанбе – пойтахти тоҷикон,
Тахти бахти тоҷикон ояд ҳаме.
Ҳон, магӯ Исмоили Сомонӣ мурд,
Зинда бо сад корвон ояд ҳаме.
Корвонаш ҳомили номусу ном,
Ончунон буд, ончунон ояд ҳаме.
Корвонаш нимароҳа монда нест,
Вориси тоҷи каён ояд ҳаме.
Кушта будандаш адувон, баҳри мо
Зинданому зиндаҷон ояд ҳаме.
Чун дилаш дар ёди миллат метапид,
Рӯи каф дил армуғон ояд ҳаме.
Аз миёни чанд қарни ашку хун,
Паҳлавону қаҳрамон ояд ҳаме.
Эй Душанбе, боз кун оғӯши хеш,
Шоҳи Сомон меҳмон ояд ҳаме.
Меҳмон гуфтам? Ғалат гуфтам, бубахш,
Меҳмон не, мизбон ояд ҳаме!
Гарчи аз майдони ҷанги беамон
Ӯ саропо хунчакон ояд ҳаме.
Назди мо бо ормонҳои бузург,
Номаи амну амон ояд ҳаме.
Номаи мо ормони дигар аст,
Лек ӯ чун ормон ояд ҳаме.
Ӯ баҳори рафтаро бозоварад,
Ӯ алорағми хазон ояд ҳаме.
Эй Душанбе, дар канорат рӯи тахт
Мири Сомон ҷовидон ояд ҳаме.
То ҷавонӣ оварад бар халқи хеш,
Мир Исмоил ҷавон ояд ҳаме.
Бо насими бӯи ҷӯи Мӯлиён
Бар Ҳисори Шодмон ояд ҳаме.
Рӯди Варзобу ҳама амвоҷи маст
Пеши ӯ доманкашон ояд ҳаме.
Кӯҳи Анзобу ба каф анвои гул
Пеши пояш армуғон ояд ҳаме.
Шак макун, эй каҷназар, гар мири мо
З-он замон бар ин замон ояд ҳаме.
Чун ҷаҳони мо надорад интиҳо,
Баҳри мо чун як ҷаҳон ояд ҳаме.
Ҳамраҳи ӯ бо ҳазорон кавкаба
Рӯдакӣ ҳамдостон ояд ҳаме.
Рӯдакӣ бо ӯди эъҷозофарин
Дилнавозу дилситон ояд ҳаме.
“Модари май” ҷом дар каф, кафзанон
Дар бари гулдухтарон ояд ҳаме.
Устоди Тӯс “Шаҳнома” ба каф
Дар бари соҳибқирон ояд ҳаме.
Дар бари ӯ бо ғурури тоҷикӣ
Рустам аз Зобулситон ояд ҳаме.
Рустами дастон ба он фарру шукӯҳ
Аз миёни “Ҳафтхон” ояд ҳаме.
Аз камондорони мо нанг оядаш,
Бесинону бекамон ояд ҳаме.
Бонги нӯши мо расад бар осмон,
Чунки он Нӯшинравон ояд ҳаме.
Пешвои миллати фарҳангсоз,
Сар фарозон пешамон ояд ҳаме.
Шӯру шодӣ аз фарози пайкараш,
Аз карона то карон ояд ҳаме.
Ҳам суруди мо расад бар осмон,
Ҳам дуруд аз осмон ояд ҳаме.
Номи мо нодида гар гирад ҳасуд,
Номи мо аз Каҳкашон ояд ҳаме.
Мир Исмоил, суҷудат мебарам,
К-аз замирам армуғон ояд ҳаме.
Кош донистӣ, ки баъди Рӯдакӣ
Лоиқи сарводахон ояд ҳаме…
1.09.1999
