Дар ин замона ба ҳар баҳона – Лоик Шерали

Дар ин замона ба ҳар баҳона
на ту бимонҳ, на ман бимонам
Насиби дилро зи дори дунё
на ту ситонҳ, на ман ситонам.
Чу моҳвора ба осмонҳо
кунем парвоз ба суръати нур,
Таҳи заминро, паси фалакро
на ту бидонҳ, на ман бидонам.
Чи зуд рондем, ки зуд мондем,
ба ҷони хаста дигар ба тундҳ
Ба дашти Қисмат саманди навбат
на ту биронҳ, на ман биронам.
Фиреби дунё, ҷироми дилҳо
битохт бар мо чу сели кӯҳҳо
Гилеми худро кашидан аз об
на ту тавонҳ, на ман тавонам.
Басо давидем ба ёди рӯе,
басо фитодем ба хоки кӯе,
Кунун ба сӯе, ба ҷустуҷӯе,
на ту равонҳ, на ман равонам.
Ба гӯши ҷонон тарона хондем,
зи бӯса бар лаб нишона мондем,
Чҳ шуд, чҳ омад, ки аз мусибат
на ту бихонҳ, на ман бихонам.
Вуҷуди моро фигор карда,
муҳаббат аз мо фирор карда,
Ки бори ҷамро ба корвонҳо
на ту кашонҳ, на ман кашонам.
Хурӯши мастҳ, ҷурури ҳастҳ
гузашта аз мо, кунун дареҷо
На ту чунонҳ, на ман чунонам,
на ту ҷавонҳ, на ман ҷавонам…
ноябри 1983