Шеърро нашнохта, баҳсу талоше кардаанд.
Ошно нобуда бо дарди замону зиндагӣ,
З-ошноӣ бо сухан даъвои оше кардаанд.
Ҷои бӯса бар рухи дӯшизаи шеъру сухан
Хомаро аз хомӣ наққоши хароше кардаанд.
Гавҳаре н-ороста бар қомати шеъри Аҷам,
Гавҳари поки варо сарфи маоше кардаанд.
Гар сухан бояд шарар бахшад ба чашми мардумон,
Ин касон бар чашми мардум хокпошӣ кардаанд.
[1988]