Хуш омадӣ бар сина бо хобу хаёли дил.
Бикшодӣ агар сад раҳ, сад роҳи дигар бастӣ,
Эй амри муҳоли умр, эй амри муҳоли дил.
Норат бидиҳад гармӣ, дудат бикушад моро,
Эй ҳам ту савоби дил, эй ҳам ту вуболи дил.
Ҳарчанд кунӣ эҷод ҳар лаҳза суоле чанд
Ғайри ту ҷавобе ку бар кулли суоли дил?
Гар асли ҷамолатро нодида дили мо сӯхт,
Танҳо ту тавонӣ гуфт аз ҳусну ҷамоли дил.
Гаҳ гиряву гаҳ ханда чун абри баҳоронӣ,
Танҳо ту баён созӣ авзои хисоли дил.
Бо ин ҳама идборат гар бахт намеорӣ,
Эй вой ба ҳоли мо, сад вой ба ҳоли дил!
[1986]