Умрест, сиришке назад аз дидаи тар мавҷ,
Ин баҳр ниҳон кард дар оғӯши ғуҳар мавҷ. Таҳрики нафас офати дилҳои хамӯш аст,
Бар кинғгии мо арра бувад ҷунбиши ҳар мавҷ. Доно самари ҳодисаро саҳл нагирад,
Дар дидаи дарсст ҳамон тори назар мавҷ. Сармояи лофи манумо гарди шикастсст,
Ҷуз аҷз надорад пари парвози диғар мавҷ. Пайдост, ки дар васл ҳам осудагис нсст, Бсҳуда ба дарс назанад даст ба сар мавҷ.
Бар боди фано гир, чӣ офоқу чӣ ашё,
Як ҷӯши ғудоз аст, агар баҳру ағар мавҷ.
Ог оҳи қидам майли ҳудусаш, чӣ хасл аст?
Гар маҳрами дарс шуда бошӣ, манигар мавҷ. Моро тапиши дил нарасонид ба ҷос,
Пайдост, ки як қатра запад то чӣ қадар мавҷ. То бар сари хокистари ҳастӣ нанишинам,
Чун шамъ наям эмин аз ин ашки шарармавҷ. Мушкил, ки нафас бо дили маъюс наларзад, Дорад зи ҳубоб ойипа дар пеши назар мавҷ. Бсдил, дами изҳори ҳаёпсша хамӯшист,
Аз хушклабӣ чора надорад ба ғуҳар мавҷ.
РУБОИИ 14
Бсдил, дар табъи золими шуъламизоҷ Улфат хашм асту мсҳрҳо кинаривоҷ. Дидсм, даме ки нохун аз панҷаи шер Гардид ҷудо, ба чашмзахм аст илоҷ.
