Боз гули лаълпӯш мебидаронад қабо.
Боз расиданд шод з-он суви олам чу бод
Масту хиромону хуш сабзқабоёни мо!
Сарви аламдор рафт, сӯхт хазонро ба тафт
В-аз сари куҳ рух намуд лолайи ширинлиқо!
Сунбула бо ёсуман гуфт: «Саломун алайк»,
Гуфт: «Алайкассалом, дар чаман ой, ай фато!».
Ёфта маъруфийе ҳар тарафе сӯфийе,
Дастзанон чун чанор, рақскунон чун сабо!
Ғунча чу мастуриён карда рухи худ ниҳон,
Бод кашад чодараш, к-ай сара, рӯ баркушо!
Ёр дар ин кӯйи мо, об дар ин ҷӯйи мо,
Зинати нилуфарӣ, ташнаву зардӣ чаро?!
Рафт дайи рӯтуруш, кушта шуд он айшкуш,
Умри ту бодо дароз, ай сумани тезпо!
Наргис дар моҷаро чашмак зад сабзаро,
Сабза сухан фаҳм кард, гуфт, ки фармон туро!
Гуфт қаранфул ба бед: «Ман зи ту дорам умед»,
Гуфт: «Азабхонаам хилвати туст, ассало!».
Себ бигуфт: «Ай турунҷ, аз чӣ ту ранҷидайӣ?»,
Гуфт: «Ман аз чашми бад менашавам худнамо!».
Фохта бо куву ку омад, к-он ёр ку?!
Кардаш ишорат ба гул булбули шириннаво!
Ғайри баҳори ҷаҳон ҳаст баҳоре ниҳон,
Моҳруху хушдаҳон, бода бидиҳ, соқиё!
Ё қамаран толиъан фӣ зулумотиддуҷо,
Нуру масобиҳиҳи йағлибу шамсуззуҳо!
Чанд сухан монд, лек бегаҳу дер аст нек,
Ҳар чи ба шаб фавт шуд, орам фардо қазо!