Ҳамчунон бошад, к-аз самъу басар бигрезад!
З-он хурад хуни ҷигар ошиқ, зеро шер аст,
Шердил кай бувад он, к-ӯ зи ҷигар бигрезад?!
Дил чу тӯтӣ буваду ҷаври дилором шакар,
Тӯтие дид касе, к-ӯ зи шакар бигрезад?!
Пашша бошад, ки ба ҳар боди мухолиф биравад,
Дузди шаб бошад, к-аз нури қамар бигрезад!
Ҳар сареро, ки Худо хираву колева кунад,
Садри ҷаннат биҳилад, сӯйи сақар бигрезад!
В-он ки воқиф бувад аз марг, суви марг гурехт,
Сӯйи мулки абаду тоҷу камар бигрезад!
Чун қазо гуфт: “Фалонӣ ба сафар хоҳад мурд”,
Он кас аз бими аҷал сӯйи сафар бигрезад!
Бас куну сайд макун он, ки наярзад ба шикор,
Ки хаёли шабу шаб ҳам зи саҳар бигрезад!