ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻫﻞ ﻓﺴﺎﺩ ﺍﺯ ﻓﺴﺎﺩ ﻣﯿﮕﻔﺘﻨﺪ
ﻭ ﺧﺒﺮﮔﺎﻥ ﺧﺪﺍ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﺧﺮﺍﺑﯽ ﺭﺍ
ﻣﯿﺎﻥ ﻣﺴﺠﺪ ﻭ ﻣﮑﺘﺐ ﺟﻬﺎﺩ ﻣﯿﮕﻔﺘﻨﺪ
ﺑﻠﻮﻍ ﻧﺎﺷﺪﻩ ﺩﻭﺷﯿﺰﻩ ﮔﺎﻥ ﻋﻔﺖ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﻋﻘﺪ ﺑﺴﺘﻪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺍﺟﺘﻬﺎﺩ ﻣﯿﮕﻔﺘﻨﺪ
ﭼه ﺑﻨﮓ ﻭ ﺑﺎﺩﻩ ﮐﻪ ﺷﺐ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﯿﺶ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩﻧﺪ
ﭼه ﺫﮐﺮ ﻭ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺑﺎﻣﺪﺍﺩ ﻣﯿﮕﻔﺘﻨﺪ
ﻭ ﺣﻖ ﺣﻘﻪ ﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﺗﺒﺎﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩﻧﺪ
ﺑﻪ ﺁﯾﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺣﺪﯾﺚ ﺍﺳﺘﻨﺎﺩ ﻣﯿﮕﻔﺘﻨﺪ
ﺷﺐ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﻓﺎﻧﻮﺱ ﺍﺯ ﺗﻬﺎﺟﻢ ﺑﺎﺩ
ﻧﺒﻮﺩ ﺯﻧﺪﻩ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﺎﺩ ﻣﯿﮕﻔﺘﻨﺪ
ﻭ ﺩﺭ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﻗﻔﻞ ﻗﻔﺲ ﻗﻨﺎﺭﯼ ﻫﺎ
ﺳﺮﻭﺩ ﯾﮏ ﺩﻟﯽ ﻭ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﻣﯿﮕﻔﺘﻨﺪ
الفت ملزم