حضرت میرزا عبدالقادر بیدل رح در ۱۰۵۴ در عظیم آباد هند (پتنه) چشم به جهان گشود. نیاکان او از از ترکان جغتائی ارلاس بدخشان بودند. پدرش را که از صوفیان قادری بود در پنج سالگی از دست داد و میرزا قلندر، کاکایش که مردی جوان و فاضل بود، سرپرستی وی را به عهده گرفت. میرزا قلندر، در نوجوانی بیدل را به میرزا ظریف که مردی روحانی و محقق بود سپرد. میرزا ظریف در تکوین شخصیت عرفانی و ادبی بیدل تأثیری بسزا داشت. بیدل در سال ۱۰۷۱ شاه قاسم هواللهی را به استادی انتخاب و سپس در ۱۰۷۵ به خدمت شاه کابلی که از عارفان بزرگ آن زمان بود، رسید. بیدل در سال ۱۰۷۹ ه. ق. بخدمت محی‌الدین محمد، ششمین امپراتور گورکانی هند درآمد. وی در چهارم صفر ۱۱۳۳ هجری قمری در دهلی درگذشت. تربت مبارک حضرت بیدل بعد از دفت موقت به وسیلهٔ مریدان، ارادتمندان و بازماندگان خاندانش، به وطن اصلی او افغانستان انتقال داده شده، و مزار وی در هند نه، بلکه در قریهٔ خواجه رواش کابل می‌باشد.
Mirza Abdul Qadir Bedil: Bedil presents his writings in a mysterious format, almost like riddles that one has to unlock. Each one of his verses needs interpretation along with the word by word translation from Dari. His Hindi style presents the reader with the additional challenge of gaining insight into his wisdom. Bedil’s school of thought at the beginning had numerous followers in Afghanistan, India, Tajikistan, and Iran. Contrary to this, Bedil was, and is, well respected in Afghanistan and his work is treasured by all circles of Afghan society, to the extent that there are Bedil gatherings where his admirers recite his work and discuss the meaning of his wisdom. People who understand and have interpreted Bedil’s work are well respected and admired in Afghan society; they are called Bedil Shinasan (Bedil Experts).
مثنویات | ترجیع بند | رباعیات | غزلیات | مخمسات | شاه بیت های غزلیات
مخمس شعرا بر غزلیات بیدل | استقبالیه های شعرا | تابلو های اشعار | مدخلی بر بیدل
منابع دانلود (کتابناک| دانشنامه افغان)
Translation of Poems in English
Mирзо Aбдулқодири бедил (тоҷикӣ)
Bedil In Urdu
